Kerst in Italië: vrijheid, gemis en eenzaamheid
Toen ik 19 was, woonde ik in Italië. Ik studeerde Italiaans aan een talenschool voor buitenlandse studenten. Met Kerst was mijn familie thuis in Nederland. De meeste van mijn vrienden die ook in Florence woonden, gingen met de feestdagen naar huis. Ik bleef als één van de weinigen daar.
Ik ging met de hospita van de studentenwoning en haar familie mee naar de kerk. In een katholiek land als Italië is dat heel gebruikelijk, en de kerk was zo stampvol dat we moesten staan.
Daarna volgde een diner op school met de directeur en zijn vrouw en een paar studenten die niet genoeg geld hadden om met de feestdagen naar huis te gaan.
Voor mij was de keuze om daar te blijven vooral ingegeven door één ding: ik wilde zo lang mogelijk afstand houden van mijn familie. Ik had daar eindelijk de vrijheid gevonden waar ik al zo lang naar verlangde.
Maar ik heb me nog nooit zo eenzaam gevoeld als die Kerst.
Ondanks alle mensen om me heen.
Ik heb gevochten tegen mijn gedachten om niet helemaal depressief te worden.
Kerst nu: alleen zijn en daar intens van genieten
En nu… ben ik alleen dit jaar. Voor de eerste keer in vijftig jaar.
En weet je… ik vind het heerlijk. Sterker nog: ik verheug me erop.
Ik ga op mijn gemak de Lord of the Rings-films kijken. Met de extended versies ben je zo twaalf uur verder. En voor mij zijn dit niet zomaar leuke speelfilms, maar een epos met een enorme diepgang waar ik mijn eigen reis ook in terugzie. Inclusief de goede afloop.
Tussen het kijken door maak ik lange wandelingen met mijn honden in de prachtige omgeving en geniet van de rust.
Ik smul van mijn zelfgebakken cake.
’s Avonds kook ik waar ik op dat moment het meeste zin in heb.
Geen planning.
Geen moeten.
Geen verwachtingen.
Alleen zijn is niet hetzelfde als eenzaam zijn.
Je kunt je temidden van hordes mensen doodeenzaam voelen.
En in je eentje zielsgelukkig.
Thuiskomen bij jezelf (zonder kerststress of perfecte plaatjes)
Door de enorme innerlijke reis die ik de afgelopen vijftien jaar heb gemaakt, heb ik mezelf teruggevonden.
Ik ben in contact met wie ik werkelijk ben.
Ik voel me thuis in mezelf.
Ik heb niks en niemand meer buiten mezelf nodig om me goed te voelen of gelukkig te zijn. Dat geluksgevoel zat altijd al in mij.
Het leuke is: de behoefte om maar door te hollen en twintigduizend dingen te moeten regelen voor de feestdagen is ook verdwenen.
Ik heb niet eens een kerstboom.
En ik mis ‘m totaal niet.
Ik kan wel genieten van de mooi versierde straten met alle lichtjes. En thuis zorg ik altijd voor gezelligheid – ook als het geen feestdag is.
Wat eenzaamheid écht is
Eenzaamheid heeft niets te maken met alleen zijn.
En ook niet met of je huis versierd is.
Eenzaamheid betekent maar één ding:
dat je het contact met jezelf even kwijt bent.
En het goede nieuws?
Dat contact kun je altijd weer terugvinden.
Wil je je weer verbonden voelen met jezelf?
Misschien herken je iets in mijn verhaal.
Dat gevoel van alleen zijn tussen mensen. Of juist de behoefte aan rust, eenvoud en weer thuiskomen bij jezelf.
Weet dan dit: er is niks mis met jou. Je hebt alleen jezelf heel goed leren beschermen – wat ooit nodig was om veilig te zijn.
Je mag nu opnieuw leren contact maken met wie jij echt bent – onder alle beschermlagen, verwachtingen en ruis van buitenaf.
In de Workshop Vind jezelf terug neem ik je daarin mee.
Zacht, veilig en in jouw tempo.
Want dat geluksgevoel zit ook in jou – het was nooit weg, en je kunt er altijd weer naar terug.
Ik wens je hoe dan ook een prachtige kerst toe; hoe die er voor jou ook uit mag zien.
👉 Hier lees je meer over de workshop: ‘Vind jezelf terug’